Wat gebeurt er als een van je ouders ziek wordt en het ongeneselijk blijkt te zijn. Je bent jongvolwassen en je leven begint net. Wat dan?

Kanker is een onheilspellende ziekte en je weet nooit wat er komen gaat. Je zit altijd in je hoofd met de persoon die ziek is en hun ziekte. Er wordt verwacht dat je als jongvolwassenen gewoon doorgaat met je leven.

Ook al ben je hele leuke dingen aan het doen of hard aan het werk, de gedachten, de stress, de angst en het verdriet zitten er altijd. Maar niemand ziet dit, het is gewoon een soort donkere wolk die boven je hangt. Het is moeilijk te spreken over wat je ervaart onder de donkere wolk, zeker als daar geen ruimte voor is.

Nadat Sarah op 25 jarige leeftijd haar eigen vader verliest aan kanker besluit ze op zoek te gaan naar anderen die dit meemaken of hebben meegemaakt. Ze heeft zich tijdens de ziekteperiode van haar vader vaak erg alleen gevoeld en vindt dat er te weinig aandacht is voor jongvolwassenen die een van hun ouders gaan verliezen en zo’n groot verdriet met zich meedragen.

Zo ontmoette ze drie vrouwen en is met hen in gesprek gegaan. Ieder beleeft haar eigen situatie, maar ze kunnen wel spreken over de dingen die ze ervaren, meemaken, voelen en hoe ze hier mee omgaan. In deze documentaire kun je zien hoe deze gesprekken zijn verlopen.

Haar missie is om meer begeleiding en ondersteuning te creëren voor jongvolwassenen met een ongeneeslijk zieke ouder.