Nynke heeft niet alleen een aangrijpende monoloog geschreven, maar tevens een kostuum ontworpen dat haar verhaal visueel versterkt. De jurk symboliseert de transformatie van de protagonist op een moderne en abstracte manier.

Nynke's monoloog beschrijft de tragedie van het oude mythologisch verhaal van Medusa. Een vrouw die eerst bewonderd en geëerd werd maar uiteindelijk is verraden. Het verhaal vertelt hoe Medusa in de synagoge van godin Athene woonde en werd beschermd. Haar schoonheid werd bewonderd door velen totdat de god Poseidon haar meerdere malen benaderde met ongewenste avances. Uiteindelijk werd het lichaam van Medusa door Poseidon onteerd in de tempel van godin Athene.

Ondanks de smeekbeden om hulp en rechtvaardigheid, wordt zij niet geholpen. In plaats daarvan vervloekte Athene haar, veranderde haar in een monster met slangenhaar en maakte haar blikken dodelijk. Door deze vervloeking verliest Medusa niet alleen haar schoonheid, maar ook haar menselijkheid en vrede. Haar leven wordt daarna getekend door verdriet, pijn en schuld. De door haar ooit vereerde tempel wordt een symbool van haar verwoeste bestaan. Met een gevoel van bittere ironie herinnert zij zich de rechtvaardigheid en wijsheid waar Athene zogenaamd voor stond, terwijl zij haar eigen lot verafschuwt.

Met de weergave van dit verhaal geeft Nynke een nieuwstijd podium aan de oude mythologische vertaling van een maatschappelijk thema; seksueel misbruik, grensoverschrijdend gedrag en victim-blaming.